Płyniemy na zachód i północny zachód. Bryza z zachodu stopniowo przybiera na sile. Jest pochmurnie, pada nieustający deszcz. Stała prędkość 2 węzłów. Przepłynęliśmy już około 600 mil. Wilgoć i ciepło, nietypowe jak na tę porę roku, grożą zepsuciem zapasów. Załoga jest wymizerowana, a morale niskie. Oficerowie nie śpią już od niemal trzech dni. Czy alchemicy ze Starego Świata wysłali nas na śmierć w pogoni za bajkami?\n"Matka Odwaga" – wpis 13

Podróż do Aeternum, fragment 1

Podróż do Aeternum

Sztorm stał się niemal nie do zniesienia. Wichura, silne porywy wiatru, morze wzburzone. Nasz niestrudzony kapitan nalega, abyśmy płynęli dalej, a jego obsesja na punkcie znajdującej się na pokładzie fiolki azothu jest zbyt silna, by z nią walczyć. Podobno substancja ta potęguje wszelkie naturalne właściwości, ale najwyraźniej u kapitana wzmocniła jedynie jego zaborczą i tajemniczą naturę. Mruczy coś do siebie o skłóconej krainie, podbojach i nieskończonej ilości azothu. Nikt nie śmie zakwestionować tego, co mówi.\n"Matka Odwaga" – wpis nr 17\n

Podróż do Aeternum, fragment 2

Dokumenty i odkrycia z miejsca przebudzenia po katastrofie statku

Zlecenie Rozdział - lore baza NWGuide

Zdjęcia

Komentarze