Moc wybiera tych, których uzna za godnych. Tak mówiła mi babcia. Dlatego nazywała mnie Kabir – w jej ojczystym języku oznacza to "wielki". Była Perską, jak ja, i wysłała mnie do druidów w nadziei, że Moc kiedyś mnie odnajdzie. \n\nNic z tego nie wyszło. \n\nDruidzi byli potężni. Ale każde bóstwo mądrości czy życzliwości uznałoby ich za niepełnych. Nie pasowałem do ich zgromadzenia, prałem ich opończe, gotowałem im i dbałem o ogniska za ochłapy i matę do spania. W zamian nadali mi nowe imię: zabłocek. \n\n"Patrzcie nań" – kpili. – "Popioły z ogniska się nie spiorą". \n\nDuncan, starszy, zawsze śmiał się z tego najbardziej. Dlatego dopilnowałem, żeby to <i>on</i> wrzeszczał pierwszy.

Podniszczona strona znaleziona w chacie w Wiatrochronie

Zamęt

Potem uciekłem. Uciekałem, a serce waliło mi jak młotem. Aż nagle wszystko ucichło.  \n\nW krzykach Duncana usłyszałem inny lament. Lament samej ziemi. Sama Moc związała tę ziemię z druidami, a jej cierpienie odbijało się echem w mej głowie jak uderzenia młota. Upadłem na kolana i zwymiotowałem południowy posiłek na ziemię. \n\nWtedy stało się coś niesłychanego. Duncan wstał z głową wygiętą w tę stronę, w którą złamałem mu kark. Wyszczerzył na mnie martwe oczy i otworzył usta, jakby w oskarżeniu. Ale to nie słowa się z nich wydostały. Spomiędzy szczęk wypełzły wszelkiej maści owady i robactwo – muchy, czerwie i żuki! \n\nWylewały się na ziemię nieskończonym potokiem, zalewając powodzią trawę i liście. Uciekałem, ale wokół widziałem innych druidów, zgiętych i pokrzywionych. Byli… jak on. Jak Duncan…

Przemiana

Nazywałem ją ciotunią, też była z Persji. Pomagałem jej latem w zamian za drobne. Dobrze mnie traktowała. Opatrywała rany i stłuczenia, które miałem przez druidów. Przyjmowała mnie i pocieszała, gdy płakałem, nie pytając nawet o powody. \n\nChciałem spocząć, ale nie mogłem. Nie po tym, co widziałem. Piszę to ostrzeżenie dla tych, którzy ośmieliliby się zrobić to, co ja. Słyszę grzmot w oddali. Ściemnia się już – może deszcz ukołysze mnie do snu. Wtedy rano może…\n\nTo nie deszcz. Nie deszcz… To robaki. Słyszę, jak bzyczą w oknach i w kominie. Już tu są. On tu jest. Znalazł mnie…\n\n<i>Na dole strony znajduje się plama krwi i zmiażdżony żuk.</i>

Bezpieczeństwo

Zielone niziny, upstrzone opuszczonymi ranczami i farmami

An Untouched Piano #1

Departure #2

Rolfe #3

The Dig Site: Day 1 #4

Excavation: Day 15 #5

Misfortune #6

The Obelisks! #7

Growing Fears #8

The Spire #9

Azure Flames #10

Circle of Dead #1

Keepers #2

Of Statuary and Symbolism #3

Ghosts #4

Letter of Greeting #1

A Lifetime's Work #2

Migration #3

A Death of Cold #4

The New Predator #5

Stag of the Forest #6

Into the Depths #7

Chance Meeting #8

Blue Lanterns #9

A Hasty Retreat #1

Attempts at Poetry #2

For A Hearty Stew #3

Fickle Fortune #4

Of Spice and Dice #1

One Man's Treasure #2

A Better Life #1

Bountiful Harvest #2

Hidden Treasures #3

Shards Like Glowing Embers #4

Protection from Evil #5

Not The Brightest Spark #1

Noble Fools #2

An Enticing Offer #1

Northward Bound #2

Whispers of Mutiny #3

A Cautionary Tale #4

Purchased Loyalty #1

A New Perspective #2

Woodlouse Invasion #1

Bread as Bait #2

Abaia Serpe #3

Manifest of Le Coraquon #1

Captain's Roster #2

Food Troubles Aboard Le Caraquon #3

A Coward's Farewell #1

Queen in Emerald #1

Opowieści o Wiatrochronie

Druidzi

Druidzi Rozdział - lore baza NWGuide

Zdjęcia

Komentarze